Een groot voorbeeld voor mij is altijd George Hendrik Breitner geweest. Hij was een impressionist pur sang. Bijzonder om te vermelden is dat hij en Isaac Israels in de zelfde periode woonden en werkten in Amsterdam. Ze waren geen vrienden maar ze hielden elkaar heel goed in de gaten. Israels werd gezien als een technisch betere schilder maar Breitner schilderde brutaler en kon daardoor beter beweging suggereren. Israels ging dat later ook doen. In die zin waren zij vaak rivalen. Op dit moment is er een grote expositie van het werk van Breitner in het Singer museum in Laren.
Toen aan het begin van de 20ste eeuw het elektrisch licht grootschalig werd aangelegd in de grote steden waren veel schilders er als de kippen bij om dit bijzondere fenomeen op pleinen en winkelstraten op doek te zetten. Zo ook Breitner (en Israels).