Gallery Dutch Accent in Amsterdam verkocht het afgelopen voorjaar 3 schilderijen van mij. Nu de winter en de feestdagen voor de deur staan is het misschien aardig om een paar Hollandse winterlandschapsschilderijen in de galerie te plaatsen, die ik plein air heb geschilderd. Ik vind het ook wel leuk om ze persoonlijk af te leveren bij Ton Verdegaal en er meteen een dagje Amsterdam aan te koppelen, maar wegens drukdrukdruk gaan ze vandaag toch maar per post. De titels van de 4 schilderijen zijn; Op een bosmeer, Winters wandelpad, Schapen in de sneeuw en groepje wilgen. Alle vier olieverf op doek/paneel, 40 x 30 cm. Als je ze wilt zien kijk dan onder "schilderijen".

---

Wat ben ik toch een mazzelaar. Ik woon aan de oostkant van de IJssel. Het is voor mij dichtbij, om de ondergaande zon in de uiterwaarden van onze mooiste rivier te gaan bekijken. En dat doe ik regelmatig. Vaak is het er stil en wandel in m’n uppie in dit mooie Natura 2000 gebied. Zo tegen zonsondergang komen ook de reeën uit de bossen tevoorschijn om te foerageren. Ganzen vliegen met honderden tegelijk met veel kabaal over me heen. In dit seizoen lijken de kleuren van de lucht wel het hevigst. Nu ik dit schrijf kom ik ineens op het idee om nog wat vogels in de lucht te schilderen. Nou, dan moet ik er vanavond toch weer even naar toe. Misschien ooievaars in plaats van ganzen. Die hebben hun nesten vaak in de hoge bomen langs de IJssel. DE RAVENSWAARDEN AAN DE IJSSEL, olieverf op linnen, 110 x 80 cm.

---

Een schilder wil steeds blij zijn met zijn eigen werk. Als je een creatieve prestatie hebt geleverd wil je een gelukzalig gevoel bereiken. En dat is meteen het verslavende element en dat geeft je energie. Weinig dingen geven zo’n goed gevoel als het perfecte resultaat van je eigen creatieve proces.
Maar er is nog een belangrijkere motor achter je werk. Namelijk deze. Als je eerlijk bent luister je ook naar dat stemmetje in jezelf dat zegt: “En toch mankeert er nog een hoop aan. Kijk maar eens kritisch.” Omdat je het beste uit jezelf wilt halen en progressie in je ontwikkeling nastreeft (kwaliteit dus), moet je steeds behoorlijk wat zelfkritiek hebben. Durf je eigen werk af te keuren.

Van alles wat ik teken of schilder bereikt maar een klein gedeelte het gewenste niveau. Alleen de toppertjes geven mij dat gelukzalige gevoel van tevredenheid. De toppers hang ik in mijn atelier, gaan naar een galerie, zet ik op social media en op mijn website. Alleen die komen dan ook in aanmerking voor verkoop.
Laatst was ik een week op Terschelling om onder andere enkele plein air landschappen te schilderen, maar het zat allemaal niet mee. Ik kan wel de schuld aan het weer geven maar ik bakte er gewoon niets van. Ik heb alleen een paar leuke tekeningen gemaakt. En zo gaat het vaker. Van de 20 plein air schilderijen overleven er misschien 10. Van die 10 wordt er slechts 1 uitgeëvolueerd naar een groot schilderij. BERKEN VAN MOSSEL is er misschien zo één. Olieverf/marouflé, 40 x 30 cm.

---