Ver van huis een plein air schilderij maken in de kou is voor mij wel te doen. Maar om mezelf te fotograferen terwijl ik schilder is eigenlijk teveel gevraagd...., Iphone in een struik monteren..., timer instellen..., ontspanknop indrukken..., en dan in 10 seconden tijd naar mijn veldezeltje rennen en net doen alsof ik geconcentreerd aan 't werk ben. De doornenstruiken lieten bloedsporen achter op mijn handen. Uiteindelijk is 't toch een beetje gelukt.

---

Bij het Schildercollectief  The Willow in Ruurlo ben ik weer begonnen met een cyclus van 4 schilderlessen, telkens met een ander thema. Ik vind het heel prettig om met deze groep te werken omdat het gevorderden zijn. Dat maakt het doceren inhoudelijk nog interessanter, ook voor mijzelf. Als eerste thema heb ik gekozen voor het lokale licht. Een schilderij wordt spannerder en interessanter als de aandacht naar één bepaald punt wordt getrokken. Eén van de manieren om dat te doen is door het toepassen van plaatselijk licht. In de schilderkunst en fotografie werd/wordt het veel toegepast. Het effekt wordt versterkt door de donkere partijen er omheen. Rembrandt heeft het soms toegepast, waarbij de oorsprong van dat licht  vaak niet is te verklaren. 

---

Dat was zijn antwoord toen ik 'm vertelde dat ik zijn oude opstallen juist heel mooi vond om te schilderen. Boer Dommerholt bij ons in de Achterhoek. Het was de ochtend van 23 januari en er lag meer sneeuw dan in de rest van Nederland, begreep ik. Dus als ik nog een wit landschap wilde schilderen moest het nu gebeuren. Ik hou van de plekjes waarvan je de illusie kan hebben dat er vele decennia niets is veranderd. Soms kom je ze tegen, zoals hier. Zijn traktor dateert ook uit de zeventiger jaren en die staat samen met nog enkele koeien in een even oude donkere stal. Ik zag niets dat leek op een melkmachine. Ik kom graag nog eens bij hem terug. 

---