Op maandagochtend begeef ik me naar de lokatie van het Modelschilderscollectief ´De Fermerie’ in Deventer. Het collectief bestaat uit kunstenaars van diverse pluimage, die één belangrijke overeenkomst hebben: zij hebben zich toegelegd op het meest interessante onderwerp van de beeldende kunst, namelijk 'de mens' in al zijn/haar verschijningsvormen.
Het 12 leden tellende collectief bestaat 21 jaar. Elke maandagochtend wordt er naar model gewerkt. Gesproken wordt er weinig, gezwoegd des te meer. De duur van de standen varieert van vijf minuten (model) tot twee uur (portret). De leden becommentariëren elkaars werk aan het eind van de ochtend.
Gezamenlijk museumbezoek behoort tot de vaste activiteiten door het jaar heen. Zo nu en dan tekent een deel van ons portretten op uitnodiging.
De leden zijn: Tineke van Barneveld, Gerda Dapper, Roos Gianotten, Myrthe van den Heijkant,Ton van der Kraats, Dick Muijt, Wendy Rutgers, Mientje Severin, Hajo Snater, Ellen Spanier, Judith Veldhoen en Rudy Volbeda.

---

Laatst las ik een artikel in de Britse krant The Telegraph over een initiatief in het British Museum. Aan jonge bezoekers van het museum worden tekenspullen ter beschikking gesteld om schilderijen en andere kunstobjecten na te tekenen. Op deze manier leren ze concentreren, tekenen, kunst waarderen en ook algemene ontwikkeling. Het Rijksmuseum heeft zoiets vorig jaar ook gedaan. Dus tekenen is weer in. Misschien wel als een soort tegenhanger van de digitale ontwikkelingen.

---

TWEE HEREN TE BIECHT
Enkele jaren geleden, toen ik op de Wackers Academie zat in Amsterdam heb ik een keer getekend in “ons’lieve vrouw op solder”. In de serene sfeer van deze kerk zaten twee heren hun wandaden te overpeinzen, dacht ik. Eén van hen was duidelijk te groot voor de kleine eeuwenoude kerkbankjes. Ik vond dit zo’n mooi beeld. Die dag heb ik nog een flink aantal andere tekeningen gemaakt, maar deze heb ik nog.

TEKENAARS ZIEN MEER

Als ik nu door het centrum wandel, weet ik nog exact wat ik wel en niet op papier heb vastgelegd toendertijd. Alles wat je tekent wordt, als het ware, in je geheugen gegrift. Met fotograferen werkt dat niet zo.
Op mijn PC staan enkele duizenden smartphone-foto’s, waarvan ik de herkomst niet meer weet. Prachtig apparaatje hoor, daar niet van. Want je kunt snel kijken, kieken en delen. Maar het is zo vluchtig als een luchtbel.

Ik wil hier maar mee zeggen: als je aan een vakantie echt waardevolle herinneringen wilt overhouden, neem dan naast je fotocamera ook eens tekenspulletjes mee. Je kunt dan ook een foto maken van je tekening voor in je digi-fotoalbum. En je hoeft geen geweldige tekenaar te zijn om gedenkwaardige prentjes te maken. Iedereen kan tekenen, kwestie van durf.
Ik zag eens enkele tekeningen van mensen die zeiden absoluut niet te kunnen tekenen, mar het toch spontaan deden. Die zijn vaak zooooo leuk, aandoenlijk, charmant en humoristisch.

---