Het was een bewerkelijk onderwerp. Door de grote contrasten tussen hele donkere partijen en de partijen die het zonlicht vangen is het een krachtig schilderij geworden. Interessant is ook de man in de deur, die opgebouwd is uit middentonen en daardoor naar achteren wijkt. Lekker karakteristiek is de man in 't wit links. Hij is één en al onverschilligheid en passiviteit. Ik ben zelf wel blij met het resultaat. Als je commentaar hebt en hoe het nog beter kan..., dan hoor ik het graag. Café illuminé, 100 x 80 cm. olieverf op linnen. Nu nog een lijst.

---

Ik ben weer begonnen met een nieuw schilderij van 100 x 80 cm. De titel heb ik nog niet. Meestal onstaat die tijdens het schilderproces. Mensen op een gezellig zonnig terras in de stad. Aktueel in deze virustijd. En een bewerkelijk thema wegens veel details. Vaak schilder ik 'en plein air', maar dat werkt niet met dit onderwerp. In dit geval werk ik naar foto's die ik maakte op de Brink in Deventer. Ik maakte veel foto's van het onderwerp. Gewoon met de Iphone. In mijn atelier begin ik een compositie te maken van onderdelen van de meest interessante foto's. Knippen en plakken van printjes. Ik reproduceer dus niet één foto naar mijn schildersdoek, maar ik manipuleer de beelden net zo lang tot de compositie, kleur, contrasten, licht en donker zodanig zijn zoals ik het hebben wil. Belangrijk voor mij is het bepalen van de atmosfeer van het totale beeld dat wordt bepaald door een paar kernkleuren. Verder laat ik heel veel details die niet van belang zijn gewoon weg. Dus de foto's zijn alleen een inspiratiebron en geheugensteuntje tijdens het schilderen, maar daardoor wel onmisbaar.  Hou mijn website in de gaten. Over een poosje is het schilderij klaar.

---

Ooit leerde ik op een klassieke academie dat het raadzaam is, als impressionistisch of realistisch schilder, om je te specialiseren in één onderwerp. Dan kan je daar de beste in worden, werd gezegd. Bijvoorbeeld alleen stranden schilderen ofzo of alleen theepotten. Ammehoela niet voor mij, heb ik altijd gedacht. Niks mis met een gezellig strandje natuurlijk. Maar als ik in het leven om me heen kijk zie ik zoveel mooie dingen waar ik kippenvel van op mijn armen krijg. En die ik graag zou willen schilderen op mijn manier. Tot op heden heb ik landschappen geschilderd en dat zal ik blijven doen. Maar de laatste tijd pak ik ook allerlei andere onderwerpen aan. Zou er dan nog een gemeenschappelijke factor in mijn werk zijn? Misschien wel het feit dat het altijd gaat over de kleinschaligheid van het menselijk bestaan. En dat is gelukkig een heel breed begrip.

---