Wat ben ik toch een mazzelaar. Ik woon aan de oostkant van de IJssel. Het is voor mij dichtbij, om de ondergaande zon in de uiterwaarden van onze mooiste rivier te gaan bekijken. En dat doe ik regelmatig. Vaak is het er stil en wandel in m’n uppie in dit mooie Natura 2000 gebied. Zo tegen zonsondergang komen ook de reeën uit de bossen tevoorschijn om te foerageren. Ganzen vliegen met honderden tegelijk met veel kabaal over me heen. In dit seizoen lijken de kleuren van de lucht wel het hevigst. Nu ik dit schrijf kom ik ineens op het idee om nog wat vogels in de lucht te schilderen. Nou, dan moet ik er vanavond toch weer even naar toe. Misschien ooievaars in plaats van ganzen. Die hebben hun nesten vaak in de hoge bomen langs de IJssel. DE RAVENSWAARDEN AAN DE IJSSEL, olieverf op linnen, 110 x 80 cm.

---

Een schilder wil steeds blij zijn met zijn eigen werk. Als je een creatieve prestatie hebt geleverd wil je een gelukzalig gevoel bereiken. En dat is meteen het verslavende element en dat geeft je energie. Weinig dingen geven zo’n goed gevoel als het perfecte resultaat van je eigen creatieve proces.
Maar er is nog een belangrijkere motor achter je werk. Namelijk deze. Als je eerlijk bent luister je ook naar dat stemmetje in jezelf dat zegt: “En toch mankeert er nog een hoop aan. Kijk maar eens kritisch.” Omdat je het beste uit jezelf wilt halen en progressie in je ontwikkeling nastreeft (kwaliteit dus), moet je steeds behoorlijk wat zelfkritiek hebben. Durf je eigen werk af te keuren.

Van alles wat ik teken of schilder bereikt maar een klein gedeelte het gewenste niveau. Alleen de toppertjes geven mij dat gelukzalige gevoel van tevredenheid. De toppers hang ik in mijn atelier, gaan naar een galerie, zet ik op social media en op mijn website. Alleen die komen dan ook in aanmerking voor verkoop.
Laatst was ik een week op Terschelling om onder andere enkele plein air landschappen te schilderen, maar het zat allemaal niet mee. Ik kan wel de schuld aan het weer geven maar ik bakte er gewoon niets van. Ik heb alleen een paar leuke tekeningen gemaakt. En zo gaat het vaker. Van de 20 plein air schilderijen overleven er misschien 10. Van die 10 wordt er slechts 1 uitgeëvolueerd naar een groot schilderij. BERKEN VAN MOSSEL is er misschien zo één. Olieverf/marouflé, 40 x 30 cm.

---

Misschien vind je het leuk als ik iets schrijf over mijn werkwijze. Al een poos ben ik gefascineerd door boten, havens en kades. Dit thema zit sowieso in mijn DNA, omdat ik altijd heb gezeild. Nu is er geen boot meer maar nog steeds ben ik dol op de sfeer en de dynamiek van havens. Uren kan ik er doorbrengen. Soms heb ik dan mijn schilderspullen bij me, want de onderwerpen die me boeien, schilder ik altijd het liefst ter plekke buiten.

Je kunt een mooi concert op de televisie bekijken en beluisteren, maar als je het echt optimaal wil beleven wil je natuurlijk in de concertzaal zijn. Zo is het ook ook met “plein air” schilderen. Meestal schilder ik dan op een klein formaat. Soms beschouw ik dit kleine werkje als een schets voor een groot schilderij dat ik in mijn atelier maak. Meestal verandert er dan weer van alles. Maar ik streef er wel naar om de spontaniteit en vitaliteit te handhaven van de schets die ik buiten maakte. Bijgaande foto is een goed voorbeeld. Het Havenkwartier in Deventer heb ik eerst “plein air” gemaakt en ben ik nu aan het uit-evolueren naar een groot formaat van 120 x 80 cm. Op deze foto is het nog maar half af en ik weet zelf nog niet hoe het er uiteinelijk uit gaat zien. Als je je abonneert op mijn nieuwsbrief (onder contact) ontvang je binnenkort het eindresultaat.

---