Dat was zijn antwoord toen ik 'm vertelde dat ik zijn oude opstallen juist heel mooi vond om te schilderen. Boer Dommerholt bij ons in de Achterhoek. Het was de ochtend van 23 januari en er lag meer sneeuw dan in de rest van Nederland, begreep ik. Dus als ik nog een wit landschap wilde schilderen moest het nu gebeuren. Ik hou van de plekjes waarvan je de illusie kan hebben dat er vele decennia niets is veranderd. Soms kom je ze tegen, zoals hier. Zijn traktor dateert ook uit de zeventiger jaren en die staat samen met nog enkele koeien in een even oude donkere stal. Ik zag niets dat leek op een melkmachine. Ik kom graag nog eens bij hem terug. 

---

Voor de kerstdagen waren we twee dagen in Haarlem, want sinds we in het oosten van het land wonen willen we wel regelmatig naar de randstad. We hebben daar  2 museums, een galerie en ook winkels bezocht. Behalve tekenspullen heb ik ook altijd wel een camera bij me. In het gezellige centrum zag ik dit oude stadscafé geheel in kerstsfeer gehuld. Daar heb ik een aantal foto's van gemaakt. Omdat het al aardig donker begon te worden was de kwaliteit van de foto's niet al te best, maar voldoende sfeer om dit schilderij te maken in mijn atelier. Er zijn wel enkele onderdelen veranderd en verplaatst ten behoeve van de compositie. Ook het totale kleurbeeld is drastisch veranderd en daarmee de sfeer. De kerstkaart voor eind 2019 is  klaar.

---

Een plek waar de dood en het leven elkaar ontmoeten. Vroeger vond ik een kerkhof “not a place to be”. Sinds een schokkende gebeurtenis in mei 2002 ben ik naar veel dingen in het leven anders gaan kijken. Bijvoorbeeld naar een kerkhof. Vooral hele oude begraafplaatsen waarvan het onderhoud te wensen overlaat, vind ik mooi. Ze zijn een oase in een stressvolle en hectische samenleving. De tijd staat er stil. Meer dan een kerk is het voor mij een plaats van rust en bezinning. Vooral in kleine dorpjes in Engeland kwam ik ze tegen. Overwoekerde paden, scheefgezakte, bemoste zerken en doorgeroeste hekwerken. In Nederland ken ik dat niet. Bij ons is alles braaf gesnoeid, gemaaid en aangeharkt.
Soms zou ik wel willen dat iemand er naar vroeg: Heb je het een plekje kunnen geven na al die jaren? Of: Heb je het verwerkt? Ik zou er ook niet zo goed een antwoord op weten. Iemand die hetzelfde overkwam zei eens tegen me: Na een aantal jaren groeit er eelt op, maar de pijn blijft er soms doorheen komen. Zo voelt het ook voor mij. Mijn jongste zoon Erik is 25 jaar oud geworden. VERGEETMENIET, olieverf/marouflé, 24 x 18 cm.

---