Soms heb ik er wel eens moeite mee om afstand van mijn werk te doen, maar ik waardeer het altijd enorm als iemand een schilderij van mij wil kopen. Natuurlijk vind ik het fijn om weer te kunnen investeren in verf, doeken, lijsten, workshops, expositiekosten, communicatie, reizen, enz. Ik beschouw het als een hele eer dat iemand mijn werk in zijn huiskamer wil hangen. En dat laat ik blijken. Bij elk verkocht schilderij, groot of klein, lever ik een officiële verklaring van echtheid en een set recente kunstkaarten. Verder hou ik kopers via mails op de hoogte van mijn ontwikkeling . Kontakt houden vind ik leuk, want vaak zijn er meer raakvlakken dan alleen mijn schilderkunst. 

---

Afgelopen zaterdag heb ik op uitnodiging van Galerie De Hollandsche Maagd, de Oosthaven in Gouda geschilderd. Recht tegenover de vestiging van de Galerie. Wegens het jaarlijkse Open Monumentenweekend was het gezellig druk in het oude centrum. Talloze monumenten die normaal gesloten zijn, waren nu open voor publiek. Tijdens het schilderen kwamen veel mensen kijken die ook de galerie hadden bezocht. Ook maakte ik bezoekers er op attent dat meer van mijn werk te zien is in de Galerie. Van dit schilderij moet de verf nog een paar dagen drogen. Dan doe ik er een retoucheervernislaag over en dan gaat er een baklijst omheen. Over enkele dagen stuur ik het schilderij naar Anita Gaasbeek van de Galerie, alwaar het in de collectie wordt opgenomen en voor aankoop beschikbaar is.

 

---

De bloeiende heide dient jaarlijks te worden geschilderd heb ik mezelf voorgehouden. Deze keer op de Sprengenberg bij Haarle, Overijssel. Ik stond niet ver van het pad onder een dikke loofboom met mijn nieuwe pochade. Een vriendelijke mevrouw onderbrak haar wandeling en stak haar nieuwsgierigheid niet onder stoelen of banken.
Als je regelmatig buiten schildert ontstaan vaak dezelfde soort gesprekjes. Voorafgaand met de vraag of ze even mogen kijken en een foto mogen maken. Dat vind ik dan altijd goed maar altijd met de wedervraag of ik de foto dan ook mag ontvangen per mail. Zo ontstaat er een hele fotoreportage die ik dezelfde dag nog ontvang.

Heel vaak zijn het vrouwen trouwens die ook schilderen en dan laten ze op hun smartphone bloemstillevens zien, die eerst nog moeten worden opgezocht tussen foto’s van kleinkinderen, vakantiefoto’s en verjaardagsfeestjes. Het gevolg is dat ik op de hoogte wordt gesteld van allerlei familieperikelen. Zo zie je maar…, pleinair schilders worden vanzelf mensenkenners. En altijd is het leuk.

---